Beyin implantı yardımıyla birfazlaca hastanın şifa bulduğunu duymuş muydunuz? Duymadıysanız size anlatacağımız farklı bir öykümüz var, toplanın! Birtakım sıhhat sorunları niçiniyle çeşitli uzuvlarını denetim edemeyen şahıslar, implantlar yardımıyla biroldukça denetimi sağlayabiliyor. Öykümüzün kahramanı ise beyin-bilgisayar arayüzü yardımıyla tam 7 yıldır bu türlü yaşıyor. Bir rekora imza atan genç adam, bakılırsanlerin de ilgisini çekiyor. Gelin, genç adamın değişik öyküsüne yakından bakalım.
Genç adam, bahtsız bir kaza kararı felçli kaldı.
Nathan Copeland, 2004 yılında trafik kazası geçirdi ve göğsünden aşağısı felçli kaldı. Uzuvlarını hareket ettiremeyen hatta hissedemeyen Nathan, 2014 yılında bir araştırmaya katılmaya karar verdi. Beyin-bilgisayar arayüzü yardımıyla kaybettiği fonksiyonlarını bir daha kazanıp kazanamayacağını öğrenmek için Pittsburgh Üniversitesinde omuriliğinde büyük faydalanmalara sahip beşerler için gerçekleştirilen bir araştırmaya katıldı.
Araştırmanın bir kesimi oldu ve beyin-bilgisayar arayüzünü kullanmaya başladı.
Nathan Copeland, araştırmada yer aldı ve 2015 yılında beyin-bilgisayar arayüzü taktırmaya karar verdi. Üstelik bu, o kadar sıradan bir süreç değildi. Beyin ameliyatı da olması gerekiyordu. Nathan risklere karşın korkmadı ve ameliyat olmayı kabul etti. Aygıtın ne kadar mühlet dayanacağını ise ne bilim insanları ne de hekimler biliyordu.
Ortalama beş yıl boyunca yönetim edebileceği öngörüldü.
Araştırmacılar bu aygıtı daha evvel bir maymun üzerinde test etmişti. Bu istatistiklerden yola çıkarak aygıtın ortalama beş yıl boyunca çalışabileceğini söylemiş olduler. Zira aygıt daha evvel bir beşerde denenmemişti ve nasıl sonuç alınacağı bilinmiyordu.
Nathan Copeland yaklaşık 7 yıl 3 aydır beyin-bilgisayar arayüzüyle hayatına devam ediyor.
36 yaşındaki Nathan Copeland, 7 yıl 3 ay prestijiyle, beyin-bilgisayar arayüz implantı ile en uzun mühlet yaşayan insan seçildi. Yerleştirilen beyin implantı ile kaybettiği birtakım fonksiyonları geri kazanan genç adam, robotik kolu yardımıyla fikir gücüyle bilgisayar kullanabiliyor hatta görüntü oyunu bile oynayabiliyor.
İmplantın 7 yıldır problemsiz bir biçimde çalışıyor olması, tıp dünyası için umut verici.
Nathan’ın implantı 7 yıllık müddette bir yan tesirle ya da komplikasyonla karşılaşmadı. Bu da tıp dünyası için çok umut verici. Bu araştırma, 1960’lı senelerdan beri ağır pürüze sahip hastalar için geliştirilmekte olan deher neysel aygıtlarda bir adım daha ilerleme kaydedildiğine işaret ediyor. Michigan Üniversitesi Direkt Beyin Arayüzü Laboratuvarı yöneticisi Jane Huggins, bu araştırma için ‘Pratik olmanın sonundaymış üzere hissettiriyor.’ dedi.
İmplant dizilerinin ne kadar sağlam olduğunun yanıtı ise hâlâ cevapsız.
Umut verici bir çalışmaya imza atılmış olsa da implant dizilerinin uzun vadede ne kadar sağlam olduğu, performanslarının düşüp düşmediği, ne kadar aşınacağının yanıtı hâlâ cevapsız. Huggins, senelerca fonksiyonunu yerine getiren uzuvları tekrar kaybetmenin epey hudut bozucu olacağını söylüyor. Fakat bunun, tamir gerektirebilecek implant aygıtlarla ilgili her vakit bir tasa kaynağı olacağını da vurguluyor.
Nathan’ın beyninde ikisi motor marifetleri için, öteki ikisi ise duyusal ayrıntıları işlemekten sorumlu bölge için yerleştirmiş dört dizi implant var.
Utah dizileri olarak isimlendirilen bu diziler, görünüş olarak saç fırçasının kıllı kısmına misal yapıya sahipti ve sert silikondan yapılmıştı. Üzerinde ise yüz küçük iğne olan bir kare bulunuyordu. Her biri yaklaşık 1 mm uzunluktaydı. Nöronlar etkileşime geçtiklerinde bu iğneler ortalarında elektrik üretmeye başlıyordu.
Araştırmacılar yeni implant için çalışmalara başladı.
Elektrotların yara izini azaltması için daha esnek hâle getirilmesi amaçlıyor. Paradromics şirketi, Utah dizisine emsal yapıda bir implant üzerine çalışıyor. Geliştirilen implantın tek farkı, dokuya daha az ziyan vermesi olacak. Bu sebeple implant imali daha ince elektrotlarla deneniyor. Birtakım araştırmacılar sert Utah diziliminden farklı olarak daha yeterli entegre olacak yumuşak yapıda materyal deneyi için kolları sıvadı.
Ancak bu yapıların ziyanı da var.
Gaunt bu bahiste şunları söylüyor:’Sert bir şeyi yumuşak bir şeye dönüştürebilirsiniz. Fakat epeyce yumuşak bir şeyi, öbür bir yumuşak şeye koymaya çalışıyorsanız bu epey imkânsız.’ Bir öteki görüşte ise yapılan deneyler kemirgenler üzerinde teste tabi tutulduğu için insan beyninin vereceği reaksiyon bilinmiyor. Üstelik Utah dizileri için birden çok ameliyat önerilmiyor. Yani bu, daima takılıp çıkarılacak bir aygıt değil. Zira her bir implant bölgesinde enfeksiyon ya da kanama riski bulunuyor.
Ameliyat edilecek bölgede yara izi bulunuyorsa ameliyat esnasında aygıtın yeni bir yere yerleştirilmesi gerekiyor.
Ancak yeni yerin seçimi de çok değer taşıyor. Yanlış yerleştirilen implantlar, fonksiyon bozukluğuna niye olabiliyor. Yapılan implantlar yükseltilebilir formatta olursa hastalar birden çok ameliyat geçirmek zorunda da kalmayacaklar. Beyin implantları aslında epeyce büyük risk taşıyor. Üstelik implantı, bilgisayar ilişkisi olmadan devreye sokmanız da imkânsız. Nathan bu aygıtın bir gün fonksiyonunu yitireceğini biliyor. Ancak bunu keder etmemeye çalışıyor. Aygıtın yükseltilmesi teklif edilirse yeni bir ameliyata ‘Evet.’ diyeceğini de belirtiyor.
Okumaya devam et...
Genç adam, bahtsız bir kaza kararı felçli kaldı.
Nathan Copeland, 2004 yılında trafik kazası geçirdi ve göğsünden aşağısı felçli kaldı. Uzuvlarını hareket ettiremeyen hatta hissedemeyen Nathan, 2014 yılında bir araştırmaya katılmaya karar verdi. Beyin-bilgisayar arayüzü yardımıyla kaybettiği fonksiyonlarını bir daha kazanıp kazanamayacağını öğrenmek için Pittsburgh Üniversitesinde omuriliğinde büyük faydalanmalara sahip beşerler için gerçekleştirilen bir araştırmaya katıldı.
Araştırmanın bir kesimi oldu ve beyin-bilgisayar arayüzünü kullanmaya başladı.
Nathan Copeland, araştırmada yer aldı ve 2015 yılında beyin-bilgisayar arayüzü taktırmaya karar verdi. Üstelik bu, o kadar sıradan bir süreç değildi. Beyin ameliyatı da olması gerekiyordu. Nathan risklere karşın korkmadı ve ameliyat olmayı kabul etti. Aygıtın ne kadar mühlet dayanacağını ise ne bilim insanları ne de hekimler biliyordu.
Ortalama beş yıl boyunca yönetim edebileceği öngörüldü.
Araştırmacılar bu aygıtı daha evvel bir maymun üzerinde test etmişti. Bu istatistiklerden yola çıkarak aygıtın ortalama beş yıl boyunca çalışabileceğini söylemiş olduler. Zira aygıt daha evvel bir beşerde denenmemişti ve nasıl sonuç alınacağı bilinmiyordu.
Nathan Copeland yaklaşık 7 yıl 3 aydır beyin-bilgisayar arayüzüyle hayatına devam ediyor.
36 yaşındaki Nathan Copeland, 7 yıl 3 ay prestijiyle, beyin-bilgisayar arayüz implantı ile en uzun mühlet yaşayan insan seçildi. Yerleştirilen beyin implantı ile kaybettiği birtakım fonksiyonları geri kazanan genç adam, robotik kolu yardımıyla fikir gücüyle bilgisayar kullanabiliyor hatta görüntü oyunu bile oynayabiliyor.
İmplantın 7 yıldır problemsiz bir biçimde çalışıyor olması, tıp dünyası için umut verici.
Nathan’ın implantı 7 yıllık müddette bir yan tesirle ya da komplikasyonla karşılaşmadı. Bu da tıp dünyası için çok umut verici. Bu araştırma, 1960’lı senelerdan beri ağır pürüze sahip hastalar için geliştirilmekte olan deher neysel aygıtlarda bir adım daha ilerleme kaydedildiğine işaret ediyor. Michigan Üniversitesi Direkt Beyin Arayüzü Laboratuvarı yöneticisi Jane Huggins, bu araştırma için ‘Pratik olmanın sonundaymış üzere hissettiriyor.’ dedi.
İmplant dizilerinin ne kadar sağlam olduğunun yanıtı ise hâlâ cevapsız.
Umut verici bir çalışmaya imza atılmış olsa da implant dizilerinin uzun vadede ne kadar sağlam olduğu, performanslarının düşüp düşmediği, ne kadar aşınacağının yanıtı hâlâ cevapsız. Huggins, senelerca fonksiyonunu yerine getiren uzuvları tekrar kaybetmenin epey hudut bozucu olacağını söylüyor. Fakat bunun, tamir gerektirebilecek implant aygıtlarla ilgili her vakit bir tasa kaynağı olacağını da vurguluyor.
Nathan’ın beyninde ikisi motor marifetleri için, öteki ikisi ise duyusal ayrıntıları işlemekten sorumlu bölge için yerleştirmiş dört dizi implant var.
Utah dizileri olarak isimlendirilen bu diziler, görünüş olarak saç fırçasının kıllı kısmına misal yapıya sahipti ve sert silikondan yapılmıştı. Üzerinde ise yüz küçük iğne olan bir kare bulunuyordu. Her biri yaklaşık 1 mm uzunluktaydı. Nöronlar etkileşime geçtiklerinde bu iğneler ortalarında elektrik üretmeye başlıyordu.
Araştırmacılar yeni implant için çalışmalara başladı.
Elektrotların yara izini azaltması için daha esnek hâle getirilmesi amaçlıyor. Paradromics şirketi, Utah dizisine emsal yapıda bir implant üzerine çalışıyor. Geliştirilen implantın tek farkı, dokuya daha az ziyan vermesi olacak. Bu sebeple implant imali daha ince elektrotlarla deneniyor. Birtakım araştırmacılar sert Utah diziliminden farklı olarak daha yeterli entegre olacak yumuşak yapıda materyal deneyi için kolları sıvadı.
Ancak bu yapıların ziyanı da var.
Gaunt bu bahiste şunları söylüyor:’Sert bir şeyi yumuşak bir şeye dönüştürebilirsiniz. Fakat epeyce yumuşak bir şeyi, öbür bir yumuşak şeye koymaya çalışıyorsanız bu epey imkânsız.’ Bir öteki görüşte ise yapılan deneyler kemirgenler üzerinde teste tabi tutulduğu için insan beyninin vereceği reaksiyon bilinmiyor. Üstelik Utah dizileri için birden çok ameliyat önerilmiyor. Yani bu, daima takılıp çıkarılacak bir aygıt değil. Zira her bir implant bölgesinde enfeksiyon ya da kanama riski bulunuyor.
Ameliyat edilecek bölgede yara izi bulunuyorsa ameliyat esnasında aygıtın yeni bir yere yerleştirilmesi gerekiyor.
Ancak yeni yerin seçimi de çok değer taşıyor. Yanlış yerleştirilen implantlar, fonksiyon bozukluğuna niye olabiliyor. Yapılan implantlar yükseltilebilir formatta olursa hastalar birden çok ameliyat geçirmek zorunda da kalmayacaklar. Beyin implantları aslında epeyce büyük risk taşıyor. Üstelik implantı, bilgisayar ilişkisi olmadan devreye sokmanız da imkânsız. Nathan bu aygıtın bir gün fonksiyonunu yitireceğini biliyor. Ancak bunu keder etmemeye çalışıyor. Aygıtın yükseltilmesi teklif edilirse yeni bir ameliyata ‘Evet.’ diyeceğini de belirtiyor.
Okumaya devam et...