7 Şubat Cuma 2025, 10:12
'Ekonomik Anahtarlar' ekonomik dünyada neler olduğunu ve bizi nasıl etkilediğini anlamaya çalışmak için bir bültendir. İmzalanırsanız her Cuma alacaksınız ve iyi olduğunu düşünüyorsanız, arkadaşlarınızla paylaşabilir veya tavsiye edebilirsiniz.
Sevgili Okuyucu:
Benim adım Lucia Palacios. Muhtemelen bu gazetenin ekonomi sayfalarında okudum, ancak bugün sorumluluk aldığım bu 'bültende' kendimizi selamlamamıştık. Sizinle, on beş günde bir, ekonomik haberleri didaktik ve titiz bir şekilde yorumlamaya güveniyorum.
Bu mektup daha fazla zevk yaptığım daha fazla iş ve prömiyeri, daha az çalışmanın ne anlama gelebilecekleri paradoksları odaklıyor …
“Daha iyi yaşamak için daha az çalışmak istiyoruz.” “Yaşam zamanı kazanmak istiyoruz.” Bunu söylemiyorum, sevgili okuyucum. İkinci başkan yardımcısı Yolanda Díaz'ın son zamanlarında, çalışma gününü haftada 37.5 saate indirme savaşında, geçen Salı günü on bir aylık müzakere sonrasında Bakanlar Konseyi'ni onaylayan bir önlemde sürekli olarak tekrarladığı iki ifade var. ve hükümetin kendisinde ateşli bir tartışma. Ama ben de abone olabilirim. Ya da sen. Ya da karşı çubukta çalışan. Kim yaşam süresi kazanmak istemez? Kim aynı maaşı korumak için daha az çalışmak istemiyor?
Her ne kadar tüm mantıktan görünse de, bu konuda hayal kurmayanlar da var. Herkes daha az çalışmak istemiyor, gününün “çok geniş ve sabah 5'te başlayıp uzun saatlere kadar uzanıyor” olduğunu kabul eden İşçi Bakanı'ndan başlayarak daha az çalışmak istemiyor. “Bir örnek vermiyorum,” diye itiraf ediyor. Ve savunuyor: “Kamu hizmeti böyle.” Ama aynı zamanda alan, küçük bir işletme, motorlarını asla kapatmayan ve günde 24 saat aktif olan bir fabrika, yaşlı adam bir bakıcıya bağımlı …
Ancak desteğin kandırıcı olduğu doğrudur: İspanyolların üçte ikisi, hükümetin tarih yapmak istediği Yasama Meclisinin yıldız ölçüsü olmayı planladığı şeyi destekliyor: 42 yıl. Resmi diyorum, çünkü gayri resmi olarak zaten kolektif anlaşmalardan geçiyor ve aslında üzerinde anlaşmaya varılan gün ortalama haftada 38.3 saatte.
İspanya böylece daha kısa bir iş günü ile Avrupa'nın ikinci ülke olacak ve fazla mesai kullanımı konusunda yirmi yediden en kısıtlayıcı olarak kalacak. Hükümet hedefine ulaşırsa, Fransa'da sadece daha az kanun çalıştırılacaktır, ancak Galya ülkesinde, gerekirse, İspanya'daki maksimum yıllık 80 saat sınırına kıyasla, gerektiğinde işçi başına yılda 220 saat daha gerçekleştirmesine izin verilir.
Vatandaşların güçlü desteği, yürütmenin Kongreye zaten ulaştığında, CUMTS'in desteğini toplamaya çalışacağı argümanıdır (şimdiye kadar bu konuda uzun süren hükümetin düzenli ortağı) ve s. Lider lider, “Sokakta bir önlem kazanıldığında, onu yıkmak çok zor” diyor.
Bununla birlikte, İspanyolların% 25'i daha vardır, ancak paradoksal veya anakronistik veya biraz mazoşist gibi görünse de, hayır şöyle diyor: Daha az çalışmak istemiyor, çünkü gerçekten çalışmaktan hoşlanıyorlar ve saatleri saymadığı için de var ( bu tür) veya bunun pahalı olacağını bilen girişimci veya serbest çalışan oldukları için. Bu önlemin maliyetini üstlenmeleri gerekecek olanlar, her çalışan için 1.800 ila 2.000 Euro arasında değişecek bir maliyet (maaş ve fiyat eklemek), böylece işveren, şirketler için 23.000 çevreye toplam fiyatı tahmin ediyor. yılda milyon.
Çünkü bu önlem nihayet başlatılırsa (31 Aralık 2025 itibariyle, şimdi kurulduğu gibi, Kongre'de olanları bekliyor), bir bedeli olacaktır. Hiç şüphe yok. Küçük işletmeler daha pahalı olanlar olacak. Alan, misafirperverlik, endüstri ve ticaret, tüm çalışanlarının programını uyarlamak zorunda kalacaktır. Ancak ürünler toplanmalı, fabrikalar aktivitelerini durduramaz ve mahalle mağazaları büyük alışveriş merkezlerinin önünde ölmemek için açık kalmalıdır.
Ve onlar tam olarak bu sektörlerdir, aynı zamanda en çok etkilenen, işgücü bulmak için ciddi sorunları olan inşaat dahil -. Bu, hem işverenler hem de uzmanlar tarafından başlatılan uyarılardan biridir. Sadece inşaatın 700.000 işçiye ihtiyacı olacaktır, bu nedenle günün azaltılması, tekerleğin inşasını tam fiyat krizine riske atabilecek başka bir çubuk anlamına gelebilir.
Bu azalmayı tek taraflı bir şekilde üstlenmek için ideal zaman mı? Gittikçe daha fazla sektöre sahip oldukları işe alım zorluğuna, birçok işçinin düşük niteliği eklenir ve İspanyol işgücü piyasasında görünen ciddi bir tehdit katılır: Maksimumlar ve Avrupa Başkanı olarak devamsızlık tetiklenir. Her gün yaklaşık 1,4 milyon işçi (tıbbi bir gerekçe olmadan% 20'den fazla) eksik, geçen yılda, beş yıldan 2,5 milyon daha fazla çalışma düşüşü için 7,7 milyon devamsızlık vardı.
Bu, İspanyol ekonomisinin diğer Aşil topuğunun arkasındaki nedenlerden biridir: düşük üretkenliği, Avrupa ortalamasının çok altında ve hatta pandemden önce kaydedilenden daha düşük. Hükümet, müfettişler tarafından uzaktan uzakta güvenilir ve erişilebilir olan dijital günün kaydı eşlik eden bu önlemle çözülmesinden emindir. Bu, bir benzetme olarak, bir çocuk bir sınavı askıya aldığında, onaylamak için daha az çalışması gerektiği anlamına mı geliyor?
Umarım böyle ve önümüzdeki yıllarda verimlilik çekimleri, yarım saatlik bir yaşam kazanması sayesinde. Umarım Yolanda Díaz haklıdır ve bu önlem istihdam üzerine bir fren varsaymaz, çünkü girişimciler daha fazla maliyet artışı ile işe alım yapılacağı konusunda uyarırlar. Umarım fiyatlar yüklenmez, çünkü bunun günü azaltacak sonuçlardan bir diğeri olacağı konusunda da uyaranlar da vardır: ürünlerde bir artış. Umarım ücretler donmaz ve satın alma gücümüzü geliştirmeye devam ederiz. Umarım daha az çalışıyoruz, daha iyi yaşamak için.
Yorum
Bir Hata Bildir
'Ekonomik Anahtarlar' ekonomik dünyada neler olduğunu ve bizi nasıl etkilediğini anlamaya çalışmak için bir bültendir. İmzalanırsanız her Cuma alacaksınız ve iyi olduğunu düşünüyorsanız, arkadaşlarınızla paylaşabilir veya tavsiye edebilirsiniz.
Sevgili Okuyucu:
Benim adım Lucia Palacios. Muhtemelen bu gazetenin ekonomi sayfalarında okudum, ancak bugün sorumluluk aldığım bu 'bültende' kendimizi selamlamamıştık. Sizinle, on beş günde bir, ekonomik haberleri didaktik ve titiz bir şekilde yorumlamaya güveniyorum.
Bu mektup daha fazla zevk yaptığım daha fazla iş ve prömiyeri, daha az çalışmanın ne anlama gelebilecekleri paradoksları odaklıyor …
“Daha iyi yaşamak için daha az çalışmak istiyoruz.” “Yaşam zamanı kazanmak istiyoruz.” Bunu söylemiyorum, sevgili okuyucum. İkinci başkan yardımcısı Yolanda Díaz'ın son zamanlarında, çalışma gününü haftada 37.5 saate indirme savaşında, geçen Salı günü on bir aylık müzakere sonrasında Bakanlar Konseyi'ni onaylayan bir önlemde sürekli olarak tekrarladığı iki ifade var. ve hükümetin kendisinde ateşli bir tartışma. Ama ben de abone olabilirim. Ya da sen. Ya da karşı çubukta çalışan. Kim yaşam süresi kazanmak istemez? Kim aynı maaşı korumak için daha az çalışmak istemiyor?
Her ne kadar tüm mantıktan görünse de, bu konuda hayal kurmayanlar da var. Herkes daha az çalışmak istemiyor, gününün “çok geniş ve sabah 5'te başlayıp uzun saatlere kadar uzanıyor” olduğunu kabul eden İşçi Bakanı'ndan başlayarak daha az çalışmak istemiyor. “Bir örnek vermiyorum,” diye itiraf ediyor. Ve savunuyor: “Kamu hizmeti böyle.” Ama aynı zamanda alan, küçük bir işletme, motorlarını asla kapatmayan ve günde 24 saat aktif olan bir fabrika, yaşlı adam bir bakıcıya bağımlı …
Ancak desteğin kandırıcı olduğu doğrudur: İspanyolların üçte ikisi, hükümetin tarih yapmak istediği Yasama Meclisinin yıldız ölçüsü olmayı planladığı şeyi destekliyor: 42 yıl. Resmi diyorum, çünkü gayri resmi olarak zaten kolektif anlaşmalardan geçiyor ve aslında üzerinde anlaşmaya varılan gün ortalama haftada 38.3 saatte.
İspanya böylece daha kısa bir iş günü ile Avrupa'nın ikinci ülke olacak ve fazla mesai kullanımı konusunda yirmi yediden en kısıtlayıcı olarak kalacak. Hükümet hedefine ulaşırsa, Fransa'da sadece daha az kanun çalıştırılacaktır, ancak Galya ülkesinde, gerekirse, İspanya'daki maksimum yıllık 80 saat sınırına kıyasla, gerektiğinde işçi başına yılda 220 saat daha gerçekleştirmesine izin verilir.
Vatandaşların güçlü desteği, yürütmenin Kongreye zaten ulaştığında, CUMTS'in desteğini toplamaya çalışacağı argümanıdır (şimdiye kadar bu konuda uzun süren hükümetin düzenli ortağı) ve s. Lider lider, “Sokakta bir önlem kazanıldığında, onu yıkmak çok zor” diyor.
Bununla birlikte, İspanyolların% 25'i daha vardır, ancak paradoksal veya anakronistik veya biraz mazoşist gibi görünse de, hayır şöyle diyor: Daha az çalışmak istemiyor, çünkü gerçekten çalışmaktan hoşlanıyorlar ve saatleri saymadığı için de var ( bu tür) veya bunun pahalı olacağını bilen girişimci veya serbest çalışan oldukları için. Bu önlemin maliyetini üstlenmeleri gerekecek olanlar, her çalışan için 1.800 ila 2.000 Euro arasında değişecek bir maliyet (maaş ve fiyat eklemek), böylece işveren, şirketler için 23.000 çevreye toplam fiyatı tahmin ediyor. yılda milyon.
Çünkü bu önlem nihayet başlatılırsa (31 Aralık 2025 itibariyle, şimdi kurulduğu gibi, Kongre'de olanları bekliyor), bir bedeli olacaktır. Hiç şüphe yok. Küçük işletmeler daha pahalı olanlar olacak. Alan, misafirperverlik, endüstri ve ticaret, tüm çalışanlarının programını uyarlamak zorunda kalacaktır. Ancak ürünler toplanmalı, fabrikalar aktivitelerini durduramaz ve mahalle mağazaları büyük alışveriş merkezlerinin önünde ölmemek için açık kalmalıdır.
Ve onlar tam olarak bu sektörlerdir, aynı zamanda en çok etkilenen, işgücü bulmak için ciddi sorunları olan inşaat dahil -. Bu, hem işverenler hem de uzmanlar tarafından başlatılan uyarılardan biridir. Sadece inşaatın 700.000 işçiye ihtiyacı olacaktır, bu nedenle günün azaltılması, tekerleğin inşasını tam fiyat krizine riske atabilecek başka bir çubuk anlamına gelebilir.
Bu azalmayı tek taraflı bir şekilde üstlenmek için ideal zaman mı? Gittikçe daha fazla sektöre sahip oldukları işe alım zorluğuna, birçok işçinin düşük niteliği eklenir ve İspanyol işgücü piyasasında görünen ciddi bir tehdit katılır: Maksimumlar ve Avrupa Başkanı olarak devamsızlık tetiklenir. Her gün yaklaşık 1,4 milyon işçi (tıbbi bir gerekçe olmadan% 20'den fazla) eksik, geçen yılda, beş yıldan 2,5 milyon daha fazla çalışma düşüşü için 7,7 milyon devamsızlık vardı.
Bu, İspanyol ekonomisinin diğer Aşil topuğunun arkasındaki nedenlerden biridir: düşük üretkenliği, Avrupa ortalamasının çok altında ve hatta pandemden önce kaydedilenden daha düşük. Hükümet, müfettişler tarafından uzaktan uzakta güvenilir ve erişilebilir olan dijital günün kaydı eşlik eden bu önlemle çözülmesinden emindir. Bu, bir benzetme olarak, bir çocuk bir sınavı askıya aldığında, onaylamak için daha az çalışması gerektiği anlamına mı geliyor?
Umarım böyle ve önümüzdeki yıllarda verimlilik çekimleri, yarım saatlik bir yaşam kazanması sayesinde. Umarım Yolanda Díaz haklıdır ve bu önlem istihdam üzerine bir fren varsaymaz, çünkü girişimciler daha fazla maliyet artışı ile işe alım yapılacağı konusunda uyarırlar. Umarım fiyatlar yüklenmez, çünkü bunun günü azaltacak sonuçlardan bir diğeri olacağı konusunda da uyaranlar da vardır: ürünlerde bir artış. Umarım ücretler donmaz ve satın alma gücümüzü geliştirmeye devam ederiz. Umarım daha az çalışıyoruz, daha iyi yaşamak için.
Yorum
Bir Hata Bildir