Güneşin gücüyle ilgilenen bir enstitü kurmak için yılın en uzun gününden daha uygun gün hangisi olur? 2011 yaz gündönümü için tam zamanında, Alman Havacılık ve Uzay Merkezi (DLR) Teknik Termodinamik Enstitüsü’nün “Güneş Araştırmaları” bölümü bağımsız bir enstitü haline geldi. On yıl sonra, geriye bakmaya değer ama aynı zamanda ileriye de bakmak
DLR’de enerji araştırmaları 40 yılı aşkın bir geleneğe sahiptir. Güneş enerjisini kullanma teknolojilerine yönelik araştırmalar, 1970’lerin sonundaki enerji krizi kadar erken bir tarihte başladı. Yıllar geçtikçe, odak noktası, kelimenin tam anlamıyla, yoğunlaştırılmış güneş enerjisi teknolojilerinin araştırılması ve geliştirilmesine kaydı. Genellikle CSP (Konsantre Güneş Enerjisi) olarak da adlandırılır.
araştırma altyapısı
Pek çok insan, çocukluk günlerinden beri güneş enerjisi teknolojisini yoğunlaştırmanın temel ilkesini hala biliyor: bir büyüteç güneş ışığını yakalar, ışınları bir noktada yoğunlaştırır ve orada o kadar yüksek bir sıcaklık üretir ki, örneğin kağıt yanmaya başlar.
Ticari bir elektrik santralinde kullanım için çaba anlaşılır bir şekilde çok daha yüksektir. Enstitü buna uygun olarak geniştir ve çeşitli bölümleriyle endüstriyel CSP uygulamalarıyla ilgili hemen hemen tüm alanları kapsar.
Uygulamaya yakınlık, yani bir teknolojinin endüstriyel ölçekte ticari kullanımı, en başından beri DLR Güneş Araştırmaları Enstitüsü’nün yöneliminin önemli bir parçasıydı. Bu, diğer şeylerin yanı sıra, İspanya’daki Stuttgart, Köln, Jülich ve Almeria’daki güneş araştırmacılarının kullanımına sunulan çeşitli büyük ölçekli sistemlerde görülebilir.
Güneş fırını, parabolik oluk, Fresnel ve çanak toplayıcılar, Jülich’teki güneş kulesi enerji santrali, Almeria’daki Plataforma Solar’a katılım ve dünyanın en büyük yapay güneşi Synlight gibi sistemler, 90. Dünya çapında kurulu CSP sistemlerinin yüzdesi Sistemler, DLR güneş araştırmacıları tarafından geliştirilen toplayıcıları veya ölçüm yöntemlerini kullanır.
endüstriye yakın
Sektörle ilgili araştırmalar da yeni iş fikirleri için iyi bir üreme alanı oluşturmuştur. Enstitü yönetimi ve DLR teknoloji pazarlaması tarafından finanse edilen çok sayıda araştırma projesi bu arada bağımsız ve rekabetçi şirketler haline geldi.
Enstitü, kendi bölümlerini malzemelerin geliştirilmesine ve güneş enerjisi uygulamaları için bileşenlerin kalifikasyonuna adamıştır. Bir güneş enerjisi santralinin konumu, santralin performansı için büyük önem taşımaktadır. Bu araştırma alanı, esas olarak Almeria’daki güneş enerjisi santralleri için meteorolojik parametreleri araştıran “Güneş Enerjisi Meteorolojisi” çalışma grubu tarafından enstitüde çalışılmaktadır.
Son on yılda, “yenilenebilir enerjiler” konusu büyük ölçüde önem kazandı. Enstitü buna göre büyüdü ve şimdiden ilk dalı oluşturdu. Yeni DLR Geleceğin Yakıtları Enstitüsü, Solar Proses Mühendisliği Bölümü’nden bu şekilde ortaya çıktı. Adından da anlaşılacağı gibi, burada odak noktası, örneğin hidrojene dayalı, iklim açısından nötr yakıtların üretimi için güneş enerjisi süreçlerinin araştırılması ve geliştirilmesidir.
Yani genel olarak güneşli beklentiler.
DLR’de enerji araştırmaları 40 yılı aşkın bir geleneğe sahiptir. Güneş enerjisini kullanma teknolojilerine yönelik araştırmalar, 1970’lerin sonundaki enerji krizi kadar erken bir tarihte başladı. Yıllar geçtikçe, odak noktası, kelimenin tam anlamıyla, yoğunlaştırılmış güneş enerjisi teknolojilerinin araştırılması ve geliştirilmesine kaydı. Genellikle CSP (Konsantre Güneş Enerjisi) olarak da adlandırılır.
araştırma altyapısı
Pek çok insan, çocukluk günlerinden beri güneş enerjisi teknolojisini yoğunlaştırmanın temel ilkesini hala biliyor: bir büyüteç güneş ışığını yakalar, ışınları bir noktada yoğunlaştırır ve orada o kadar yüksek bir sıcaklık üretir ki, örneğin kağıt yanmaya başlar.
Ticari bir elektrik santralinde kullanım için çaba anlaşılır bir şekilde çok daha yüksektir. Enstitü buna uygun olarak geniştir ve çeşitli bölümleriyle endüstriyel CSP uygulamalarıyla ilgili hemen hemen tüm alanları kapsar.
Uygulamaya yakınlık, yani bir teknolojinin endüstriyel ölçekte ticari kullanımı, en başından beri DLR Güneş Araştırmaları Enstitüsü’nün yöneliminin önemli bir parçasıydı. Bu, diğer şeylerin yanı sıra, İspanya’daki Stuttgart, Köln, Jülich ve Almeria’daki güneş araştırmacılarının kullanımına sunulan çeşitli büyük ölçekli sistemlerde görülebilir.
Güneş fırını, parabolik oluk, Fresnel ve çanak toplayıcılar, Jülich’teki güneş kulesi enerji santrali, Almeria’daki Plataforma Solar’a katılım ve dünyanın en büyük yapay güneşi Synlight gibi sistemler, 90. Dünya çapında kurulu CSP sistemlerinin yüzdesi Sistemler, DLR güneş araştırmacıları tarafından geliştirilen toplayıcıları veya ölçüm yöntemlerini kullanır.
endüstriye yakın
Sektörle ilgili araştırmalar da yeni iş fikirleri için iyi bir üreme alanı oluşturmuştur. Enstitü yönetimi ve DLR teknoloji pazarlaması tarafından finanse edilen çok sayıda araştırma projesi bu arada bağımsız ve rekabetçi şirketler haline geldi.
Enstitü, kendi bölümlerini malzemelerin geliştirilmesine ve güneş enerjisi uygulamaları için bileşenlerin kalifikasyonuna adamıştır. Bir güneş enerjisi santralinin konumu, santralin performansı için büyük önem taşımaktadır. Bu araştırma alanı, esas olarak Almeria’daki güneş enerjisi santralleri için meteorolojik parametreleri araştıran “Güneş Enerjisi Meteorolojisi” çalışma grubu tarafından enstitüde çalışılmaktadır.
Son on yılda, “yenilenebilir enerjiler” konusu büyük ölçüde önem kazandı. Enstitü buna göre büyüdü ve şimdiden ilk dalı oluşturdu. Yeni DLR Geleceğin Yakıtları Enstitüsü, Solar Proses Mühendisliği Bölümü’nden bu şekilde ortaya çıktı. Adından da anlaşılacağı gibi, burada odak noktası, örneğin hidrojene dayalı, iklim açısından nötr yakıtların üretimi için güneş enerjisi süreçlerinin araştırılması ve geliştirilmesidir.
Yani genel olarak güneşli beklentiler.