Öğrendiklerimizi unutma olasılığımızın %90 olduğunu biliyor musunuz? Çoğu vakit öğrendiklerimiz, birkaç gün ortasında çarçabuk unutulur. Pekala öğrendiklerimizi unutma mümkünlüğünü nasıl azaltabiliriz? Gelin biraz konuşalım
Kaynak: https://www.mindtools.com/pages/artic…
Biliyorsunuz ki daima öğrenme, hayatımızı güzelleştirmek için kazanmamız gereken bir alışkanlıktır lakin yeni bir şey öğrenmek için hafımızın nasıl çalıştığını hesaba katmamız gerekir.
Gerçekleri, duyumları ve kavramlar içindeki bağlantıları hatırlamamıza yardımcı olan beynin bilgiyi tutma yeteceğine hafıza denir. Hafıza, bilgiyi tutmamıza müsaade veren sinirsel temaslar oluşturmak için epey sayıda beyin yapısının işbirliğini içeren karmaşık bir bilişsel fonksiyondur. bu biçimdece bir şeyi hatırlamamız gerektiğinde beynimiz bu ilişkilerden geçer ve muhtaçlığımız olan bilgiyi alır.
Ancak vakit içinde ilişkiler zayıflayarak ayrıntıların kaybbulunmasına yol açar. Unutma süreci, ayrıntıların şuurlu olarak yinelanmamasından kaynaklanır. Bu niçinle öğrenilen şeyleri periyodik olarak gözden geçirmek gerekir.
Alman psikolog Herman Ebbinghaus, bu fenomeni “unutma eğrisi” olarak tanımlar.
Hermann Ebbinghaus, bir şeyleri niye unuttuğumuz ve bunu nasıl önleyeceğimiz hakkında daha fazla bilgi edinmek istedi. Ebbinghaus’un husus üzerinde yaptığı araştırması, öğrenilen ayrıntıların vakit içinde kaybolmasının görsel bir temsili olan ‘unutma eğrisi’ni üretti.
Ebbinghaus, farklı vakit aralıklarından daha sonra hatırlamaya çalıştığı anlamsız hecelerin bir listesini kullanarak kendi hatırlama yeteneğini denedi.
Deneyimleri ve sonuçları, hafızanın bir dizi kıymetli istikametini ortaya çıkardı:
Özellikle bilmemiz gereken şeyleri ve hayatta kalmamız için hayati değer taşıyan bilgileri hatırlamakta düzgünüz. Örneğin, kaçınmamız gereken yiyecekler, uymamız gereken kurallar yahut hayatımızdaki değerli olan beşerler. Ayrıyeten sürpriz, kaygı, muvaffakiyet yahut rahatlama üzere kuvvetli hisleri tetikleyen tecrübeleri daha uzun müddet hatırlama eğilimindeyiz. Fakat bu, öğrenmek istediğimiz yahut oburlarının bilmemize gereksinim duyduğu biroldukça şeyin hafızamızdan epey kolay bir biçimde çıkabileceği manasına gelir.
Unutma eğrisi, vakit içerisinde bir bilgiyi hafızamızda tutmanın azaldığını söyler.
Eğer öğrendiğimiz ayrıntıların saklanması için hiç bir teşebbüste bulunmazsak bu ayrıntıların vakit içerisinde kaybolduğunu söyler. Hafıza ne kadar kuvvetli olursa, bir kişinin onu hatırlayabildiği müddet o kadar uzun olur. Unutma eğrisinin tipik bir grafiği, insanların, öğrendikleri gereci şuurlu olarak gözden geçirmedikleri sürece, yeni öğrenilen bilgilere ait belleklerini birkaç gün yahut hafta ortasında yarıya indirme eğiliminde olduklarını gösterir.
Ebbinghaus’un yaptığı en değerli keşif, unutma eğrisindeki kıymetli anlarda yeni ayrıntıları gözden geçirerek, unutma oranınızı azaltabileceğinizdi!
Bu yaklaşıma ekseriyetle ‘aralıklı öğrenme’ yahut ‘dağıtıcı uygulama’ denir. detayları tertipli olarak gözden geçirmek ve yenilemek, unutma eğrisini durdurur. ayrıntıları birinci öğrendikten daha sonra stratejik noktalarda gözden geçirmek, hatırlamanızı uzatacak ve beyninizde kodlanmış anıları güçlendirecektir.
Ebbinghaus’un keşfettiği bir diğer strateji de “aşırı öğrenme”ydi , yani bir şey öğrenirken olağandan daha fazla gayret harcamak.
Ebbinghaus bunu yapmanın akılda tutmayı güzelleştirdiğini ve unutma eğrisinde görülen dik düşüşü yavaşlattığını buldu. Ayrıca, muhakkak hafıza stratejilerini kullanarak, öğrenmesi güç ayrıntıları bile tutma talihimizi artırabileceğimize dikkat çekti.
Bir şeyin uzun vadede size nasıl yarar sağlayacağını ne kadar fazlaca bilirseniz, hafızanızın ona öncelik vermesi o kadar muhtemeldir.
Bazı ayrıntıları gözden geçirmeye ve hafızanızdaki boşlukları doldurmaya çalışmak, unutmanın önüne geçer. Bu noktada yapılan öğrenme, içerdiği zihinsel zorluk niçiniyle daha da kuvvetli olacaktır.
Okumaya devam et...
Kaynak: https://www.mindtools.com/pages/artic…
Biliyorsunuz ki daima öğrenme, hayatımızı güzelleştirmek için kazanmamız gereken bir alışkanlıktır lakin yeni bir şey öğrenmek için hafımızın nasıl çalıştığını hesaba katmamız gerekir.
Gerçekleri, duyumları ve kavramlar içindeki bağlantıları hatırlamamıza yardımcı olan beynin bilgiyi tutma yeteceğine hafıza denir. Hafıza, bilgiyi tutmamıza müsaade veren sinirsel temaslar oluşturmak için epey sayıda beyin yapısının işbirliğini içeren karmaşık bir bilişsel fonksiyondur. bu biçimdece bir şeyi hatırlamamız gerektiğinde beynimiz bu ilişkilerden geçer ve muhtaçlığımız olan bilgiyi alır.
Ancak vakit içinde ilişkiler zayıflayarak ayrıntıların kaybbulunmasına yol açar. Unutma süreci, ayrıntıların şuurlu olarak yinelanmamasından kaynaklanır. Bu niçinle öğrenilen şeyleri periyodik olarak gözden geçirmek gerekir.
Alman psikolog Herman Ebbinghaus, bu fenomeni “unutma eğrisi” olarak tanımlar.
Hermann Ebbinghaus, bir şeyleri niye unuttuğumuz ve bunu nasıl önleyeceğimiz hakkında daha fazla bilgi edinmek istedi. Ebbinghaus’un husus üzerinde yaptığı araştırması, öğrenilen ayrıntıların vakit içinde kaybolmasının görsel bir temsili olan ‘unutma eğrisi’ni üretti.
Ebbinghaus, farklı vakit aralıklarından daha sonra hatırlamaya çalıştığı anlamsız hecelerin bir listesini kullanarak kendi hatırlama yeteneğini denedi.
Deneyimleri ve sonuçları, hafızanın bir dizi kıymetli istikametini ortaya çıkardı:
Anılar vakit içinde zayıflar.
Akılda tutmadaki en büyük düşüş, öğrendikten daha sonrasında gerçekleşir.
Öğrendiklerimizi gözden geçirmeden yahut pekiştirmeden, bilgiyi akılda tutma hünerimiz düşer.
Anlamı olan şeyleri hatırlamak daha kolaydır.
Bir şeyin sunulma formu öğrenmeyi tesirler.
Mantıklı bir biçimde düzenlenmiş ve net bir biçimde sunulan bir şeyi hatırlamanız muhtemelen daha kolay olacaktır.
Nasıl hissettiğiniz, ne kadar âlâ hatırladığınızı tesirler.
Özellikle bilmemiz gereken şeyleri ve hayatta kalmamız için hayati değer taşıyan bilgileri hatırlamakta düzgünüz. Örneğin, kaçınmamız gereken yiyecekler, uymamız gereken kurallar yahut hayatımızdaki değerli olan beşerler. Ayrıyeten sürpriz, kaygı, muvaffakiyet yahut rahatlama üzere kuvvetli hisleri tetikleyen tecrübeleri daha uzun müddet hatırlama eğilimindeyiz. Fakat bu, öğrenmek istediğimiz yahut oburlarının bilmemize gereksinim duyduğu biroldukça şeyin hafızamızdan epey kolay bir biçimde çıkabileceği manasına gelir.
Unutma eğrisi, vakit içerisinde bir bilgiyi hafızamızda tutmanın azaldığını söyler.
Eğer öğrendiğimiz ayrıntıların saklanması için hiç bir teşebbüste bulunmazsak bu ayrıntıların vakit içerisinde kaybolduğunu söyler. Hafıza ne kadar kuvvetli olursa, bir kişinin onu hatırlayabildiği müddet o kadar uzun olur. Unutma eğrisinin tipik bir grafiği, insanların, öğrendikleri gereci şuurlu olarak gözden geçirmedikleri sürece, yeni öğrenilen bilgilere ait belleklerini birkaç gün yahut hafta ortasında yarıya indirme eğiliminde olduklarını gösterir.
Ebbinghaus’un yaptığı en değerli keşif, unutma eğrisindeki kıymetli anlarda yeni ayrıntıları gözden geçirerek, unutma oranınızı azaltabileceğinizdi!
Bu yaklaşıma ekseriyetle ‘aralıklı öğrenme’ yahut ‘dağıtıcı uygulama’ denir. detayları tertipli olarak gözden geçirmek ve yenilemek, unutma eğrisini durdurur. ayrıntıları birinci öğrendikten daha sonra stratejik noktalarda gözden geçirmek, hatırlamanızı uzatacak ve beyninizde kodlanmış anıları güçlendirecektir.
Ebbinghaus’un keşfettiği bir diğer strateji de “aşırı öğrenme”ydi , yani bir şey öğrenirken olağandan daha fazla gayret harcamak.
Ebbinghaus bunu yapmanın akılda tutmayı güzelleştirdiğini ve unutma eğrisinde görülen dik düşüşü yavaşlattığını buldu. Ayrıca, muhakkak hafıza stratejilerini kullanarak, öğrenmesi güç ayrıntıları bile tutma talihimizi artırabileceğimize dikkat çekti.
Bir şeyin uzun vadede size nasıl yarar sağlayacağını ne kadar fazlaca bilirseniz, hafızanızın ona öncelik vermesi o kadar muhtemeldir.
Bazı ayrıntıları gözden geçirmeye ve hafızanızdaki boşlukları doldurmaya çalışmak, unutmanın önüne geçer. Bu noktada yapılan öğrenme, içerdiği zihinsel zorluk niçiniyle daha da kuvvetli olacaktır.
Okumaya devam et...