Avrupa Merkez Bankası (ECB) bir yılı aşkın bir süre önce faiz oranlarını artırmaya başladığından beri, tasarruf sahipleri, tıpkı konut kredilerini artırırken yaptıkları gibi, mevduatlarına daha iyi getiri sağlamak için kuruluşlarından aynı çevikliği talep ediyor. Ancak bu sürecin yavaşlaması vatandaşların büyük bir kısmının Hazine bonosu gibi alternatiflere yönelmesine neden oldu. Devlet borcu, bu Salı günü, kârlılık ve güvenlik isteyen binlerce küçük yatırımcının sağlık durumunun iyi olduğunu doğruladı: Kurum, bu tür borçlanmalar için tarihi bir seviye olan, altı ayda %3,6 faizle Mektuplara yaklaşık 5.000 milyon Euro yatırdı. ürün.
Bu son açık artırma, Bonoların yalnızca altı ay için değil, aynı zamanda 12 ay için de daha yüksek bir getiri sağlamasıyla sonuçlandı. Aslında her iki durumda da sunulan faiz hemen hemen aynı; bu da resmi faiz oranlarındaki artışların borç piyasasına nasıl aktarıldığını ve aynı zamanda bireylerin tasarruflarından pay alma yönündeki yüksek talebi ortaya koyuyor. Pandemiden bu yana neredeyse düz bir seyir izliyoruz.
Altı aylık tahvillerin nihai faizi 2012 ortasından bu yana en yüksek seviyedeydi.Sonrasında İspanyol ekonomisinin içinde bulunduğu borç krizi, yatırımcıların İspanyol devlet borcunu satın almak için çok yüksek bir oran talep etmesine yol açtı. Bir yıllık tahvillerde faiz, önceki işlemlerde ulaştığı %3,8’lik rekordan biraz düşse de, önceki ihaledekine benzer.
Bireylerin İspanyol borcuna olan ilgisi, bankaların aracılığı olmadan Hazine Bonolarını almak için İspanya Merkez Bankası’nın genel merkezinde vatandaşların kuyruklar oluşturduğu yılın başında zirveye ulaştı. Perşembe günkü açık artırmada, internet üzerinden gelen ve çoğunlukla küçük yatırımcılara karşılık gelen, rekabetçi olmayan talepler 540 milyon avroyu aştı.
Tasarruf sahipleri, önümüzdeki Perşembe günü hesaplarında ve mevduatlarında biriken parayı kârlı hale getirmek için yeni bir fırsata sahip olacak, ancak bu zaten 10 ve 30 yıllık Hazine Borçluları ile çok uzun vadeli bir ihalede olacak. Eylül ayının bu ilk sayısını, üç ve dokuz aylık faturaların yer aldığı 12’sinde bir diğeri ve 21’inde devlet tahvilleri ve yükümlülüklerinin yer aldığı bir diğeri takip edecek.
Özel borç piyasasındaki hareketler, ECB’de faizlerin bir yıl boyunca %0’dan %4’e yükseltilmesinin ardından neredeyse yazın kapılarına kadar kârlılığı minimumda kalan banka mevduatlarının uzun bir yolculuğunun ardından geldi. ECB’nin ele aldığı veriler, bankaların ailelerin 12 aylık mevduatlarına ortalama yüzde 2,2 oranında faiz ödediğini gösteriyor. Bu rakam hâlâ euro bölgesi ortalamasından ve Fransa ya da İtalya gibi ülkelerdeki yüzde 3,5’lik ortalamadan uzak olsa da, Mayıs ayında ödedikleri yüzde 1,85’ten kesinlikle daha iyi.
Mevduatlarda yaşanan sıçrama kısmen müşterilerin bankalarının tasarrufları karşılığında onlara daha iyi ödeme yapma yönünde uyguladığı baskıyla açıklanabilir. Vatandaşların bir kısmı -genelde kuruluşlar açısından en iyi profile sahip olanlar- bu getirilerin iyileştirilmesi için baskı yapıyor. Gerçi her zaman başka ürünlerle sözleşme yaptıklarında ya da şubelerin gerektirdiği belirli koşullar altında alıyorlar.
Finans sektörü ise İspanya gibi bankacılık piyasasının koşulları dikkate alındığında mevduat faizlerinin geçen yıl “normal” bir seyir izlediğini belirtiyor. Mortgage kredilerine uygulanan oranların Avrupa’nın geri kalanına göre daha düşük olduğunu ve tasarrufların zaman içinde adapte edildiğini ileri sürüyorlar. Son yıllarda ECB’nin parasal önlemleriyle sulanan kuruluşların likidite bolluğu, mevduatlara daha fazla para vererek bu gecikmeyi etkiledi.
Aynı Pazartesi günü, ekonomiden sorumlu başkan yardımcısı Nadia Calviño, bankanın önde gelen yöneticileriyle (Santander, BBVA, CaixaBank, Sabadell, Bankinter, Abanca, Cajamar ve diğerleri) bir toplantıda bir araya geldi ve bu toplantıda ihtiyaç onlara bir kez daha iletildi. Mevduat faiz politikasını iyileştirecekler. Her ne kadar Calviño’nun yaz başında ima ettiği gibi, sonuçta bankayı bunu yapmaya zorlayacak herhangi bir önlem uygulamaya konmayacak.
Bu son açık artırma, Bonoların yalnızca altı ay için değil, aynı zamanda 12 ay için de daha yüksek bir getiri sağlamasıyla sonuçlandı. Aslında her iki durumda da sunulan faiz hemen hemen aynı; bu da resmi faiz oranlarındaki artışların borç piyasasına nasıl aktarıldığını ve aynı zamanda bireylerin tasarruflarından pay alma yönündeki yüksek talebi ortaya koyuyor. Pandemiden bu yana neredeyse düz bir seyir izliyoruz.
Altı aylık tahvillerin nihai faizi 2012 ortasından bu yana en yüksek seviyedeydi.Sonrasında İspanyol ekonomisinin içinde bulunduğu borç krizi, yatırımcıların İspanyol devlet borcunu satın almak için çok yüksek bir oran talep etmesine yol açtı. Bir yıllık tahvillerde faiz, önceki işlemlerde ulaştığı %3,8’lik rekordan biraz düşse de, önceki ihaledekine benzer.
Bireylerin İspanyol borcuna olan ilgisi, bankaların aracılığı olmadan Hazine Bonolarını almak için İspanya Merkez Bankası’nın genel merkezinde vatandaşların kuyruklar oluşturduğu yılın başında zirveye ulaştı. Perşembe günkü açık artırmada, internet üzerinden gelen ve çoğunlukla küçük yatırımcılara karşılık gelen, rekabetçi olmayan talepler 540 milyon avroyu aştı.
Tasarruf sahipleri, önümüzdeki Perşembe günü hesaplarında ve mevduatlarında biriken parayı kârlı hale getirmek için yeni bir fırsata sahip olacak, ancak bu zaten 10 ve 30 yıllık Hazine Borçluları ile çok uzun vadeli bir ihalede olacak. Eylül ayının bu ilk sayısını, üç ve dokuz aylık faturaların yer aldığı 12’sinde bir diğeri ve 21’inde devlet tahvilleri ve yükümlülüklerinin yer aldığı bir diğeri takip edecek.
Özel borç piyasasındaki hareketler, ECB’de faizlerin bir yıl boyunca %0’dan %4’e yükseltilmesinin ardından neredeyse yazın kapılarına kadar kârlılığı minimumda kalan banka mevduatlarının uzun bir yolculuğunun ardından geldi. ECB’nin ele aldığı veriler, bankaların ailelerin 12 aylık mevduatlarına ortalama yüzde 2,2 oranında faiz ödediğini gösteriyor. Bu rakam hâlâ euro bölgesi ortalamasından ve Fransa ya da İtalya gibi ülkelerdeki yüzde 3,5’lik ortalamadan uzak olsa da, Mayıs ayında ödedikleri yüzde 1,85’ten kesinlikle daha iyi.
Mevduatlarda yaşanan sıçrama kısmen müşterilerin bankalarının tasarrufları karşılığında onlara daha iyi ödeme yapma yönünde uyguladığı baskıyla açıklanabilir. Vatandaşların bir kısmı -genelde kuruluşlar açısından en iyi profile sahip olanlar- bu getirilerin iyileştirilmesi için baskı yapıyor. Gerçi her zaman başka ürünlerle sözleşme yaptıklarında ya da şubelerin gerektirdiği belirli koşullar altında alıyorlar.
Finans sektörü ise İspanya gibi bankacılık piyasasının koşulları dikkate alındığında mevduat faizlerinin geçen yıl “normal” bir seyir izlediğini belirtiyor. Mortgage kredilerine uygulanan oranların Avrupa’nın geri kalanına göre daha düşük olduğunu ve tasarrufların zaman içinde adapte edildiğini ileri sürüyorlar. Son yıllarda ECB’nin parasal önlemleriyle sulanan kuruluşların likidite bolluğu, mevduatlara daha fazla para vererek bu gecikmeyi etkiledi.
Aynı Pazartesi günü, ekonomiden sorumlu başkan yardımcısı Nadia Calviño, bankanın önde gelen yöneticileriyle (Santander, BBVA, CaixaBank, Sabadell, Bankinter, Abanca, Cajamar ve diğerleri) bir toplantıda bir araya geldi ve bu toplantıda ihtiyaç onlara bir kez daha iletildi. Mevduat faiz politikasını iyileştirecekler. Her ne kadar Calviño’nun yaz başında ima ettiği gibi, sonuçta bankayı bunu yapmaya zorlayacak herhangi bir önlem uygulamaya konmayacak.