Bu sefer başarısız olmadılar. Müzakereye yakın kaynakların bu gazeteye verdiği teyite göre, sendikalar ve işverenler nihayet toplu iş sözleşmesi kapsamındaki işçiler için önümüzdeki üç yıl boyunca %10’luk bir zam öneren bir toplu iş sözleşmesi ilkesine ulaştılar.
Spesifik olarak, bu Cuma günü varılan anlaşma, bu yıl için %4, 2024 için %3 ve 2025 için %3 daha ücret artışı öneriyor. Ayrıca tarihte beşinci olacak olan yeni toplu iş sözleşmesi (AENC), Enflasyon bu yüzdelerin üzerine çıkarsa, bu üç yıl içinde işçi tazminatını yılda %1’e kadar artırabilecek bir maaş gözden geçirme maddesi içerir.
Kolay olmadı. Yol engellerle doluydu. Bunlardan en önemlisi, geçen yaz fiyatları çift hanelere çıkaran ve işçilerin yaşadığı önemli satın alma gücü kaybıyla mücadele etmek için en ihtiyaç duyulan zamanda bir anlaşmaya varmayı olanaksız hale getiren enflasyonun artması.
Hatta 2021 yılına kadar uzanan aylarca süren zorlu müzakerelerin ardından, sendikalar ve işverenler arasındaki diyalogun Mayıs 2022’de ikili tablonun imzalanmasıyla patlak vermesinin üzerinden tam bir yıl geçti. Ve tam olarak anlaşma, her iki tarafın da sürdürdüğü çok uzak konumlar göz önüne alındığında, mutlu bir son olacağına inanan çok az kişi varken ve UGT ile CC OO’nun katıldığı 1 Mayıs kutlamalarından birkaç gün sonra ilan edildi. seferberliklerin yoğunlaşmasıyla tehdit edildi.
Görüşmelerin meyve vereceğinden ilk şüphelenen hükümet oldu. Ya da daha doğrusu, Yönetim Kurulu üyeleri işadamlarına bir anlaşmaya varmaları talimatını verirken, haftalarca süren yoğun ama gizli konuşmalardan ve neredeyse her gün temaslardan sonra bunun meyvesini vermek üzere olduğundan habersizdi. Aynı Cuma günü, bakan sözcüsü Isabel Rodríguez, ikinci başkan yardımcısı Yolanda Díaz’ın işçi ücretlerini artırmak için yaptığı baskıyı artırdı. Rodríguez, başkanın sözlerine kulak tıkayarak, “Hükümet kamu maaşları, meslekler arası asgari maaş veya emekli maaşları konusunda da çaba sarf ettiğinden, bu maaşların artırılması için çaba gösterilebileceğine inanıyoruz.” CEO’nun önceki gün, Antonio Garamendi, maaş anlaşmasına bir tür müdahalede bulunduğu için Díaz’ı çirkin yaptığında, çünkü “bakan hiçbir şey çizmiyor. Bu iki taraflı bir meseledir. Hükümetten çekimser kalmasını rica ediyorum” diye uyardı.
Ve böylece, sağduyulu ve herhangi bir hükümet müdahalesi olmaksızın, pozisyonları kademeli olarak yakınlaştırarak ve yayınlamadan, Hükümetin uygulamaya koymak istediği ancak başarısız olan o gelir anlaşması gibi, sendikalar ve işverenler bunu her ne olursa olsun yürütmeyi başarır. gerilim siyasetinin ve bir sonraki seçimlerle alakasız. Hâlâ kapatılacak bazı kenarlar ve son adım olmasına rağmen: UGT ve CC OO’nun yönetim organları toplandığında ve işverenlerin olağanüstü toplantısı yapıldığında önümüzdeki Pazartesi onaylanacak.
Spesifik olarak, bu Cuma günü varılan anlaşma, bu yıl için %4, 2024 için %3 ve 2025 için %3 daha ücret artışı öneriyor. Ayrıca tarihte beşinci olacak olan yeni toplu iş sözleşmesi (AENC), Enflasyon bu yüzdelerin üzerine çıkarsa, bu üç yıl içinde işçi tazminatını yılda %1’e kadar artırabilecek bir maaş gözden geçirme maddesi içerir.
Kolay olmadı. Yol engellerle doluydu. Bunlardan en önemlisi, geçen yaz fiyatları çift hanelere çıkaran ve işçilerin yaşadığı önemli satın alma gücü kaybıyla mücadele etmek için en ihtiyaç duyulan zamanda bir anlaşmaya varmayı olanaksız hale getiren enflasyonun artması.
Hatta 2021 yılına kadar uzanan aylarca süren zorlu müzakerelerin ardından, sendikalar ve işverenler arasındaki diyalogun Mayıs 2022’de ikili tablonun imzalanmasıyla patlak vermesinin üzerinden tam bir yıl geçti. Ve tam olarak anlaşma, her iki tarafın da sürdürdüğü çok uzak konumlar göz önüne alındığında, mutlu bir son olacağına inanan çok az kişi varken ve UGT ile CC OO’nun katıldığı 1 Mayıs kutlamalarından birkaç gün sonra ilan edildi. seferberliklerin yoğunlaşmasıyla tehdit edildi.
Görüşmelerin meyve vereceğinden ilk şüphelenen hükümet oldu. Ya da daha doğrusu, Yönetim Kurulu üyeleri işadamlarına bir anlaşmaya varmaları talimatını verirken, haftalarca süren yoğun ama gizli konuşmalardan ve neredeyse her gün temaslardan sonra bunun meyvesini vermek üzere olduğundan habersizdi. Aynı Cuma günü, bakan sözcüsü Isabel Rodríguez, ikinci başkan yardımcısı Yolanda Díaz’ın işçi ücretlerini artırmak için yaptığı baskıyı artırdı. Rodríguez, başkanın sözlerine kulak tıkayarak, “Hükümet kamu maaşları, meslekler arası asgari maaş veya emekli maaşları konusunda da çaba sarf ettiğinden, bu maaşların artırılması için çaba gösterilebileceğine inanıyoruz.” CEO’nun önceki gün, Antonio Garamendi, maaş anlaşmasına bir tür müdahalede bulunduğu için Díaz’ı çirkin yaptığında, çünkü “bakan hiçbir şey çizmiyor. Bu iki taraflı bir meseledir. Hükümetten çekimser kalmasını rica ediyorum” diye uyardı.
Ve böylece, sağduyulu ve herhangi bir hükümet müdahalesi olmaksızın, pozisyonları kademeli olarak yakınlaştırarak ve yayınlamadan, Hükümetin uygulamaya koymak istediği ancak başarısız olan o gelir anlaşması gibi, sendikalar ve işverenler bunu her ne olursa olsun yürütmeyi başarır. gerilim siyasetinin ve bir sonraki seçimlerle alakasız. Hâlâ kapatılacak bazı kenarlar ve son adım olmasına rağmen: UGT ve CC OO’nun yönetim organları toplandığında ve işverenlerin olağanüstü toplantısı yapıldığında önümüzdeki Pazartesi onaylanacak.