25-34 yaş arası gençlerin neredeyse yarısı hâlâ ebeveynleriyle birlikte yaşıyor. Sorun işsizlik ya da okuyor olmaları değil çünkü o yaş grubundaki anne ve babasıyla birlikte yaşayan her üç gençten ikisinin işi var ve çoğunluğu tam zamanlı çalışıyor. İspanya’da özgürleşmenin önündeki en büyük engel uygun fiyatlı konut bulmaktır. Özgürleşme yaşı, Avrupa Birliği’nde ortalama 26,4 olan İspanya’da 30 yılı aşıyor. Ve bu özgürleşme çağı AB’de istikrara kavuşurken, İspanya’da büyüme durmuyor. Funcas’ta yayınlanan bir makalede Raymond Torres’e göre şu anda 25 ila 34 yaş arasındaki gençlerin %46’sı ebeveynleriyle birlikte yaşıyor; bu on yıl öncesine göre yüzde on puanlık bir artış.
Eurostat’a göre ülkemizde uygun fiyatlarla bol miktarda kiralık parkın bulunmaması en önemli eksikliklerden biri. Özgürleşmedeki gecikme, diğerlerinin yanı sıra, İspanya’daki düşük doğum oranının nedenlerinden biri ve emeklilik sisteminin gelecekte sürdürülmesinin temel sorunlarından biri.
Emlak balonunun patlamasından bu yana konut inşaatları talepten daha yavaş büyüdü. 2015’ten bu yana, yılda ortalama 75.000 yeni evin yapımına başlanırken, yılda yaklaşık 120.000 yeni konut inşa ediliyor. Ve teklif, bugün gençlerin çoğunluğunun erişemediği bir şey olan ev sahipliğine yoğunlaşmış durumda. Yüzyılın başında çok daha fazla arz vardı, bu da fiyatlar üzerinde aşağı yönlü baskı oluşturuyordu ve ipotekli krediler daha boldu; Sonuç olarak, neredeyse her on gençten altısı kendi evinde yaşarken, kiralayan on kişiden dördü kendi evinde yaşıyordu. Artık sadece %30’u mülkte yaşıyor.
Nasıl çözeceksin? Bu yol mutlaka kiralık konut arzının arttırılmasını içermelidir ki bu da fiyatları aşağı çekecektir. On kiracıdan dördü, harcanabilir gelirinin %40’ından fazlasını kira ödemeye ayırıyor; bu, Avrupa’da ortalama olarak ayırmaları gereken tutarın iki katıdır. Raymond Torres, kiranın ödenmesine yönelik doğrudan yardımın, yeniden dağıtım açısından yararlı olabileceğini, ancak bunun özgürleşmeyi teşvik etmekle özellikle alakalı olmadığını; yalnızca kira arzı artarsa sorunun çözümüne yardımcı olacağını açıklıyor.
Bunu başarmak için çeşitli ülkelerde uygulanan farklı yollar var: Turist kiralamalarının sınırlandırılması, boş evlerin vergilendirilmesi, sosyal kiralık evler inşa etmek için uygun fiyatlı krediler veya özel inşaat için arazi imtiyazları, kiralık konutlar için bir oran ayrılması.
Eurostat’a göre ülkemizde uygun fiyatlarla bol miktarda kiralık parkın bulunmaması en önemli eksikliklerden biri. Özgürleşmedeki gecikme, diğerlerinin yanı sıra, İspanya’daki düşük doğum oranının nedenlerinden biri ve emeklilik sisteminin gelecekte sürdürülmesinin temel sorunlarından biri.
Emlak balonunun patlamasından bu yana konut inşaatları talepten daha yavaş büyüdü. 2015’ten bu yana, yılda ortalama 75.000 yeni evin yapımına başlanırken, yılda yaklaşık 120.000 yeni konut inşa ediliyor. Ve teklif, bugün gençlerin çoğunluğunun erişemediği bir şey olan ev sahipliğine yoğunlaşmış durumda. Yüzyılın başında çok daha fazla arz vardı, bu da fiyatlar üzerinde aşağı yönlü baskı oluşturuyordu ve ipotekli krediler daha boldu; Sonuç olarak, neredeyse her on gençten altısı kendi evinde yaşarken, kiralayan on kişiden dördü kendi evinde yaşıyordu. Artık sadece %30’u mülkte yaşıyor.
Nasıl çözeceksin? Bu yol mutlaka kiralık konut arzının arttırılmasını içermelidir ki bu da fiyatları aşağı çekecektir. On kiracıdan dördü, harcanabilir gelirinin %40’ından fazlasını kira ödemeye ayırıyor; bu, Avrupa’da ortalama olarak ayırmaları gereken tutarın iki katıdır. Raymond Torres, kiranın ödenmesine yönelik doğrudan yardımın, yeniden dağıtım açısından yararlı olabileceğini, ancak bunun özgürleşmeyi teşvik etmekle özellikle alakalı olmadığını; yalnızca kira arzı artarsa sorunun çözümüne yardımcı olacağını açıklıyor.
Bunu başarmak için çeşitli ülkelerde uygulanan farklı yollar var: Turist kiralamalarının sınırlandırılması, boş evlerin vergilendirilmesi, sosyal kiralık evler inşa etmek için uygun fiyatlı krediler veya özel inşaat için arazi imtiyazları, kiralık konutlar için bir oran ayrılması.