Şekerin düşman ilan edilmesinin bir glikoz molekülü olmasından kaynaklanmadığını belirten Biyokimya ve Anti-Aging Uzmanı Ayşegül Çoruhlu, “Çünkü tükettiğimiz bir hayli besinde glikoz vardır. ötürüsıyla şekerin verdiği zararın sebebi o glikozun geldiği besinlerdir” dedi.
Şeker, obeziteden Tip 2 diyabete, kalp-damar hastalıklarından kansere kadar birfazlaca önemli hastalığın değerli niçinlerinden biri olarak gösteriliyor. Zira günümüzde tükettiğimiz bir epey besinle adeta şeker yükleniyoruz. Pekala hangi şeker kaynaklarından uzak durmalı, hangilerini tüketmeliyiz? İşte Biyokimya ve Anti-Aging Uzmanı Ayşegül Çoruhlu’nun yanıtı…
Ayşegül Çoruhlu
En sağlıklı beslenmede de glikoz bedenimize girer
‘Şeker yemeyin, şekerli, sıradan karbonhidratlı tatlı unlu eser tüketmeyin’ ikazlarını daima duyarız. Pekala niye şeker bu kadar düşman kazandı? Şekerden kastım sonunda glikoz yani molekül olarak en son biçimde şekere dönüşen besinlerdir. Glikoz, bedenimizin güç için kullandığı moleküldür. Zannedilen epeyce daha fazla besinde glikoz vardır. örneğin salatalık bile glikoz içerir. Tüm kuruyemişler, baklagiller, tohumlar içlerinde sonunda parçalanıp glikoza dönecek moleküller içerir. Yani siz ‘şeker yemiyorum’ söylemiş olduğinizde bu ‘glikoz almıyorum’ manasına gelmez. Her biçimde glikoz bedeninize girer, yani en sağlıklı beslenmede de…
Nelere dikkat etmeliyiz?
Şekerle sıkıntımız onun hızında… Şekerli yavaş besinler tüketirsek yarışı biz kazanırız. İşte dikkat etmeniz gereken noktalar…
1) Hangi şekerin düşman olduğunu uygun bileceğiz. Neyin kana süratli geçebileceğini kestirebileceğiz. Tüm işlenmiş unlu-şekerli yiyecekler, şekerli içecekler, alkol bu yarışta öteki tüm yiyecekleri geçer, onları azaltacağız ya da uzak duracağız.
2) Kana yavaş geçenlere yük vereceğiz. Baklagiller, kuruyemişler, az şekerli meyveler, tüm sebzeler.
3) Şeker yarışına hiç girmeyen yiyecekleri artıracağız: Balık, yumurta, öteki etler, avokado, zeytin üzere yağlı sebzeler.
4) Tüm besinleri ‘yavaş’ mideye göndereceğiz. Onları uzun mühlet çiğneyerek ya da lokmalarımızın ortasına vakit koyarak yiyeceğiz. bu biçimdece bedene o şekerle baş edebilmesi için vakit kazandıracağız.
5) Hareketi artıracağız ki fazla şeker, yağ olacağına harcansın.
6) Yemek ortalarına en az 4 saat orta koyacağız ki, bedenimiz daha evvel yediğimiz yemekteki şeker yanlışımızı düzeltecek vakit bulsun.
Kaynağı değerlidir
Tükettiğimiz glikozun yani şekerin kaynağını dikkate almalıyız… Zira şekerin düşman ilan edilmesi, şekerin bir glikoz molekülü olarak ziyanlı olmasından değil, o glikozun geldiği kaynaktan ötürüdır. Bedenimiz ATP enerjisi üretmek için glikozu kullanır. Hücre içerisinde metabolik faaliyetleri devam edebilmesi için gereksinim duyulan güç, ATP üzerinden elde edilmektedir. Yani ATP’nin en değerli ve temel bakılırsavi güç sağlamaktır. Glikoz haricinde yağ ve proteinlerden de ATP gücü üretebilir. Fakat glikozdan güç üremek daha süratli ve sıradan bir iştir. O yüzden bedeniniz ebediyen ortalıkta glikoz var ise onu kullanmayı öncelikli olarak tercih eder. Ancak bahsedilen şekerli unlu sıradan karbonhidratlı besinler, bedene bu şekeri gerekenden çok ve gerekenden süratli yollar. Güç üretiminde üretilen ve harcanan içinde bir istikrar olmalıdır. Daha da değerlisi üretim suratı ve kullanım suratı tıpkı hızda olmalıdır. Siz bir tatlı yediğinizde, o tatlı içerisindeki un ve şeker fazlaca süratlice güç olma yoluna girer. niye süratlice girer… Zira evvelde işlenmiş, fazla sindirim vakti almayan yiyeceklerdir. O yüzden bunlbazı bazıdan karbonhidrat denir. sıradanler zira bedene geçişleri epey süratlidir. Sindirim ile oyalanmazlar. Lakin size kompleks karbonhidrat yemelisiniz dendiğinde kastedilen bir daha glikoz yemenizdir. Lakin bu glikoz çabucak kana geçecek sıradanlikte evvelde işlenmiş ve un-şeker haline dönüşmemiş besinlerdir. Baklagiller, kuruyemişler üzere. Bu yiyecekleri sindirip içlerindeki glikozu ayırmak vakit alır. İşte husus bizim bu vakte gereksinimimiz olmasındadır. Özetle giriş ve harcama suratı birbirine yakın olmalıdır. Yavaş içeriye girenden oluşacak ATP’yi harcamak için vaktimiz olur. halbuki işlenmiş unlu-şekerli besinler epeyce süratli kana geçtiği için, onlardan oluşan gücümüz yani ATP’mizi harcayacak vaktimiz yoktur. İşte beden bu durumda şayet biz ATP’yi kullanmıyorsak onu üretmeyi bırakır. Zira ATP büyük ölçüde depolanabilen bir şey değildir. Bizim fazla güç depolama halimiz yağlarımızdır. Yani bedene süratli giren şekerin akibeti yağ olacaktır. Bu bedenin genlerine yazılı varoluşumuzu desteklemek için kullandığı bir prosedürdür. Yiyecek fazla yahut süratli geliyorsa, beden bunu ‘ilerdeki kıtlık günlerine saklamalıyım’ diye düşünür.
Önemli hastalıkları tetikler
Uzun kelamın kısası şekerin ziyanı, onun işlenmiş biçimde olmasındadır. İşlenmişliği yüzünden bedenin onu sindirirken tekrar sürece sokmasına gerek yoktur. Hop diye yer yemez kana geçer. Ondan üretilen ATP şayet bizim tarafımızda spor ve hareketle o anda harcanmıyorsa, depolanan fazla ATP değil yağ olur. Ayrıyeten şekerli mamüllerin süratle kana karışmaları bedeni şaşırtır. Olağandan çok yediğimizi sanır. Bedenimiz, öteki kompleks karbonhidratlara nazaran sıradan şekerleri ölçü olarak fazla algılamaya yatkındır. Zira beden için vakit içindema her şeydir. Şayet glikozun kana geçişi süratliyse harcamaya vakit olmayacağını bilir. İşte temelde ‘şekerli yememelisiniz’ mantığı buradan çıkar. Zira artan yağ deposu iç organ yağlanması ve biroldukca önemli hastalığı da birlikteinde getirir.
Okumaya devam et...
Şeker, obeziteden Tip 2 diyabete, kalp-damar hastalıklarından kansere kadar birfazlaca önemli hastalığın değerli niçinlerinden biri olarak gösteriliyor. Zira günümüzde tükettiğimiz bir epey besinle adeta şeker yükleniyoruz. Pekala hangi şeker kaynaklarından uzak durmalı, hangilerini tüketmeliyiz? İşte Biyokimya ve Anti-Aging Uzmanı Ayşegül Çoruhlu’nun yanıtı…
Ayşegül Çoruhlu
En sağlıklı beslenmede de glikoz bedenimize girer
‘Şeker yemeyin, şekerli, sıradan karbonhidratlı tatlı unlu eser tüketmeyin’ ikazlarını daima duyarız. Pekala niye şeker bu kadar düşman kazandı? Şekerden kastım sonunda glikoz yani molekül olarak en son biçimde şekere dönüşen besinlerdir. Glikoz, bedenimizin güç için kullandığı moleküldür. Zannedilen epeyce daha fazla besinde glikoz vardır. örneğin salatalık bile glikoz içerir. Tüm kuruyemişler, baklagiller, tohumlar içlerinde sonunda parçalanıp glikoza dönecek moleküller içerir. Yani siz ‘şeker yemiyorum’ söylemiş olduğinizde bu ‘glikoz almıyorum’ manasına gelmez. Her biçimde glikoz bedeninize girer, yani en sağlıklı beslenmede de…
Nelere dikkat etmeliyiz?
Şekerle sıkıntımız onun hızında… Şekerli yavaş besinler tüketirsek yarışı biz kazanırız. İşte dikkat etmeniz gereken noktalar…
1) Hangi şekerin düşman olduğunu uygun bileceğiz. Neyin kana süratli geçebileceğini kestirebileceğiz. Tüm işlenmiş unlu-şekerli yiyecekler, şekerli içecekler, alkol bu yarışta öteki tüm yiyecekleri geçer, onları azaltacağız ya da uzak duracağız.
2) Kana yavaş geçenlere yük vereceğiz. Baklagiller, kuruyemişler, az şekerli meyveler, tüm sebzeler.
3) Şeker yarışına hiç girmeyen yiyecekleri artıracağız: Balık, yumurta, öteki etler, avokado, zeytin üzere yağlı sebzeler.
4) Tüm besinleri ‘yavaş’ mideye göndereceğiz. Onları uzun mühlet çiğneyerek ya da lokmalarımızın ortasına vakit koyarak yiyeceğiz. bu biçimdece bedene o şekerle baş edebilmesi için vakit kazandıracağız.
5) Hareketi artıracağız ki fazla şeker, yağ olacağına harcansın.
6) Yemek ortalarına en az 4 saat orta koyacağız ki, bedenimiz daha evvel yediğimiz yemekteki şeker yanlışımızı düzeltecek vakit bulsun.
Kaynağı değerlidir
Tükettiğimiz glikozun yani şekerin kaynağını dikkate almalıyız… Zira şekerin düşman ilan edilmesi, şekerin bir glikoz molekülü olarak ziyanlı olmasından değil, o glikozun geldiği kaynaktan ötürüdır. Bedenimiz ATP enerjisi üretmek için glikozu kullanır. Hücre içerisinde metabolik faaliyetleri devam edebilmesi için gereksinim duyulan güç, ATP üzerinden elde edilmektedir. Yani ATP’nin en değerli ve temel bakılırsavi güç sağlamaktır. Glikoz haricinde yağ ve proteinlerden de ATP gücü üretebilir. Fakat glikozdan güç üremek daha süratli ve sıradan bir iştir. O yüzden bedeniniz ebediyen ortalıkta glikoz var ise onu kullanmayı öncelikli olarak tercih eder. Ancak bahsedilen şekerli unlu sıradan karbonhidratlı besinler, bedene bu şekeri gerekenden çok ve gerekenden süratli yollar. Güç üretiminde üretilen ve harcanan içinde bir istikrar olmalıdır. Daha da değerlisi üretim suratı ve kullanım suratı tıpkı hızda olmalıdır. Siz bir tatlı yediğinizde, o tatlı içerisindeki un ve şeker fazlaca süratlice güç olma yoluna girer. niye süratlice girer… Zira evvelde işlenmiş, fazla sindirim vakti almayan yiyeceklerdir. O yüzden bunlbazı bazıdan karbonhidrat denir. sıradanler zira bedene geçişleri epey süratlidir. Sindirim ile oyalanmazlar. Lakin size kompleks karbonhidrat yemelisiniz dendiğinde kastedilen bir daha glikoz yemenizdir. Lakin bu glikoz çabucak kana geçecek sıradanlikte evvelde işlenmiş ve un-şeker haline dönüşmemiş besinlerdir. Baklagiller, kuruyemişler üzere. Bu yiyecekleri sindirip içlerindeki glikozu ayırmak vakit alır. İşte husus bizim bu vakte gereksinimimiz olmasındadır. Özetle giriş ve harcama suratı birbirine yakın olmalıdır. Yavaş içeriye girenden oluşacak ATP’yi harcamak için vaktimiz olur. halbuki işlenmiş unlu-şekerli besinler epeyce süratli kana geçtiği için, onlardan oluşan gücümüz yani ATP’mizi harcayacak vaktimiz yoktur. İşte beden bu durumda şayet biz ATP’yi kullanmıyorsak onu üretmeyi bırakır. Zira ATP büyük ölçüde depolanabilen bir şey değildir. Bizim fazla güç depolama halimiz yağlarımızdır. Yani bedene süratli giren şekerin akibeti yağ olacaktır. Bu bedenin genlerine yazılı varoluşumuzu desteklemek için kullandığı bir prosedürdür. Yiyecek fazla yahut süratli geliyorsa, beden bunu ‘ilerdeki kıtlık günlerine saklamalıyım’ diye düşünür.
Önemli hastalıkları tetikler
Uzun kelamın kısası şekerin ziyanı, onun işlenmiş biçimde olmasındadır. İşlenmişliği yüzünden bedenin onu sindirirken tekrar sürece sokmasına gerek yoktur. Hop diye yer yemez kana geçer. Ondan üretilen ATP şayet bizim tarafımızda spor ve hareketle o anda harcanmıyorsa, depolanan fazla ATP değil yağ olur. Ayrıyeten şekerli mamüllerin süratle kana karışmaları bedeni şaşırtır. Olağandan çok yediğimizi sanır. Bedenimiz, öteki kompleks karbonhidratlara nazaran sıradan şekerleri ölçü olarak fazla algılamaya yatkındır. Zira beden için vakit içindema her şeydir. Şayet glikozun kana geçişi süratliyse harcamaya vakit olmayacağını bilir. İşte temelde ‘şekerli yememelisiniz’ mantığı buradan çıkar. Zira artan yağ deposu iç organ yağlanması ve biroldukca önemli hastalığı da birlikteinde getirir.
Okumaya devam et...